مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
بـه ايـام ازل بـنـگـر دلا نــور دگـر آمـد عنايت را نگر بر مرتضي نور بصر آمد علي چشم انتظار استاده و بس بيقرار اينجا كه بر خيل بشر شه زاده اي والا گهر آمد عطا را بين سخا را بين به عالم مجتبي را بين سخاوت پيشه و بخشنده اي همچون پدر آمد فروغ ديدۀ احمد ز هر سو بيكران اي دل كه بر آل عـبا مرجان و لؤلؤ پُر ثمر آمد بيـامد بـر عـلي مـولـود اول زادۀ زهـرا ملايك چهره اي شيرين سخن كان شكر آمد عطا بنموده آن داور عنايتهاي بي حـدّش كه بر هر انس و جن اينك امامي راهبر آمد ملك را بين كه از مه پارۀ ابن علي اينجا بگيرد بوسه از رويش كه چون قرص قمر آمد كريم ابن کریم امشب كرامت بيكران دارد كه از فضلش سخاوت با كرم اينجا زسر آمد به ره عين اليقين آمد به دل حق اليقين آمد توعرش كبريا بنگر كه نوري چون سحرآمد تجـلاي علي بـنگر به عالم منجلي بنگر كه از نور علي بدرالدُّجي شمس دگر آمد حسن رويي ملك خويي خدا جويي رسيد اينجا كه از جنت ملايك سيرتي ظاهر بشر آمد علي سيرت نبي طينت ابر قدرت قوي شوكت عداوت پيشه گان را او دمادم چون شرر آمد |